ลูกแพะตัวหนึ่งหลบออกมาจากฝูงไปหาหญ้ากินในป่าตามลำพัง มันเดินไปเรื่อย ๆ จนห่างจากฝูงออกไปมากพอตกตอนเย็น ลูกแพะจึงเริ่มเดินกลับไปที่ฝูงของมัน ระหว่างทางมันบังเอิญไปเจอกับสุนัขจิ้งจอกเข้าลูกแพะตกใจกลัวมาก มันพยายามจะวิ่งหนี แต่สุนัขจิ้งจอกไวกว่า จึงวิ่งมาสกัดหน้ามันไว้ได้ “เจ้าอย่าคิดหนีเลย ไม่มีทางหนีพ้นหรอก” สุนัขจิ้งจอกขู่ ลูกแพะหยุดยืนนิ่งแล้วคิดหาทางเอาตัวรอด ทันใดนั้นมันก็นึกอุบายอย่างหนึ่งขึ้นมาได้ จึงบอกสุนัขจิ้งจอกไปว่า “ข้าได้ยินมาว่าท่านมีเสียงร้องที่ไพเราะนัก” “ไหน ๆ ข้าจะต้องเป็นอาหารของท่านแล้ว ขอให้ข้าได้มีโอกาสฟังเสียงร้องของท่านจะได้หรือไม่” สุนัขจิ้งจอกได้ยินคำเยินยอ ก็รีบร้องหอนขึ้นทันที เสียงร้องของมันดังไปไกลถึงฝูงสุนัขที่ทำหน้าที่ดูแลแพะ พวกมันจึงรีบวิ่งตามเสียงร้องนั้นไป เมื่อไปถึงมันรีบช่วยกันขับไล่สุนัขจิ้งจอก สุนัขจิ้งจอกสู้ไม่ไหว จำต้องทิ้งลูกแพะไว้ แล้วรีบหลบหนีไปโดยเร็ว
สอนภาษาอังกฤษ เรียนภาษาอังกฤษ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น