The Ass and the Charger Aesop Fables

An ass congratulated a Horse on being so ungrudgingly and carefully provided for, while he himself had scarcely enough to eat and not even that without hard work. But when war broke out, a heavily armed soldier mounted the Horse, and riding him to the charge, rushed into the very midst of the enemy. The Horse was wounded and fell dead on the battlefield. Then the Ass, seeing all these things, changed his mind, and commiserated the Horse.

aesop fable The Ass in the Lion's Skin

ann ass, having put on the Lion's skin, roamed about in the forest and amused himself by frightening all the foolish animals he met in his wanderings. At last coming upon a Fox, he tried to frighten him also, but the Fox no sooner heard the sound of his voice than he exclaimed, "I might possibly have been frightened myself, if I had not heard your bray."

The Fox and the Bramble Aesop Fables

A fox was mounting a hedge when he lost his footing and caught hold of a Bramble to save himself. Having pricked and grievously tom the soles of his feet, he accused the Bramble because, when he had fled to her for assistance, she had used him worse than the hedge itself. The Bramble, interrupting him, said, "But you really must have been out of your senses to fasten yourself on me, who am myself always accustomed to fasten upon others."

more aesop fable

The ass and his driver aesop fable

An ass, being driven along a high road, suddenly started off and bolted to thebrink of a deep precipice. While he was in the act of throwing himself over, his owner seized him by the tail, endeavoring to pull him back. When the Ass persisted in his effort, the man let him go and said, "Conquer, but conquer to your cost

โหรคนหนึ่งนิทานอีสป

โหรคนหนึ่งหมกมุ่นในเรื่องการดูดวงดาวจนไม่เป็นอันทำอะไรวันๆเอาแต่ศึกษาความเป็นไปของดวงดาวบนท้องฟ้า จนรู้ว่าดาว ดวงใดโคจรไปทางไหน ค่ำวันหนึ่งขณะที่โหรเดินแหงนหน้ามองดูดาวไปตามถนนนอกเมือง จนเผลอพลัดตกไปในบ่อข้างทาง เนื่องจากได้รับบาดเจ็บ จึงไม่สามารถปีนขึ้นมาได้เองต้องนอนร้องครวญครางอยู่ตามลำพัง จนมีผู้มาพบและให้ความช่วยเหลือ พร้อมสอบถามถึงเรื่องราวความเป็นมา “เออหนอพ่อโหรผู้รอบรู้” ผู้ให้ความช่วยเหลือรำพึงออกมาดัง” “ท่านศึกษาจนรู้ว่าดวงดาว ไหนบนท้องฟ้าโคจรไปทางใด แต่ตัวเองจะเดินตกบ่อหารู้ไม่”

เรียนภาษาอังกฤษด้วยตัวเอง

Two Kings aesop fable

The King of Madagao, being engaged in a dispute with the King of Bornegascar, wrote him as follows: "Before proceeding further in this matter I demand the recall of your Minister from my capital." Greatly enraged by this impossible demand, the King of Bornegascar replied: "I shall not recall my Minister. Moreover, if you do not immediately retract your demand I shall withdraw him!" This threat so terrified the King of Madagao that in hastening to comply he fell over his own feet, breaking the Third Commandment.

more aesop fable

กาหลงฝูงนิทานอีสปเรื่องสั้น

เพราะความไม่พอใจในตัวเอง กาตัวหนึ่งจึงไปเก็บ ขนของนกยูงที่สลัดทิ้งไว้มาปักเเซมใส่ขนของตน จนเต็มตัว ด้วยหวังจะมีขนหลากสีสันสวยงามอย่าง นกยูงบ้าง ” ข้ามีขนงามกว่าขนดำๆ ของพวกเจ้า ข้าไม่อยู่กับ พวกเจ้าดีกว่า” การังเกียจพวกพ้องของตนเเล้วออกจากกลุ่มเข้าไป ปะปนอยู่กับฝูงนกยูง พวกนกยูงเห็นกาหลงเข้ามาก็พากันรุมจิกตีจนขนนกยูง ที่เเซมอยู่ทั่วตัวนั้นหลุดกระจายไป เหลือเเต่ขนจริงสีดำสนิทกาดำถูกนกยูงขับไล่ออกจากฝูง ครั้นกลับไปหาพวก ของตนก็ไม่มีใครคบค้าสมาคมด้วย

นิทานอีสปเรื่องสั้น

the frogs asking for a King aesop fable

the frogs grieved at having no english vocabulary Ruler, sent english vocabulary to Jupiter entreating for a King. Perceiving their simplicity, he cast down a huge log into the lake. The Frogs were terrified at the splash occasioned by its fall and hid themselves in the depths of the pool. But as soon as they realized that the huge log was motionless, they swam again to the top of the water, dismissed their fears, climbed up, and began squatting on it in contempt. After some time they began to think themselves ill-treated in the appointment of so inert a Ruler, and sent a second english pratice to Jupiter to pray that he would set over them another sovereign. He then gave them an Eel to govern them. When the Frogs discovered his easy good nature, they sent yet a third time to Jupiter to beg him to choose for them still another King. Jupiter, displeased with all their complaints, sent a Heron, who preyed upon the Frogs day by day till there were none left to croak upon the lake.

ไก่ชนกับหมาจิ้งจอก

เมื่อหมาจิ้งจอกมาป้วนเปี้ยนอยู่แถวเล้าไก่ ไก่ทุกตัวต่างพากันหวาดผวา แต่เห็นว่ามีประตูรั้วกั้นอยู่หมาจิ้งจอกคงเข้ามาทำอันตราย อะไรไม่ได้จึงต่างค่อยเบาใจไก่ชนตัวหนึ่งบินขึ้นไปเกาะบนรั้ว ครั้นเห็นสุนัขจิ้งจอกทำท่ากระโจนใส่มันก็บินถลาลงมาด้วยความ ตกใจ พวก ไก่ในเล้าต่างพากันหัวเราะเยาะ “หมาจิ้งจอกยังอยู่นอกรั้วเท่านั้น ทำไมเจ้าจึงขี้ขลาดตาขาวนักล่ะ ระวังจะหัวใจวาย ตาย” ไก่ตัวหนึ่งกล่าวเย้ยหยัน“เจ้าจะพูดอย่างไรก็ตามใจเถอะ” ไก่ชนกล่าวตอบ “แต่ข้าน่ะเคยหนีรอดคมเขี้ยวของมันมาได้อย่าง หวุดหวิด รู้พิษสงครามร้ายกาจของพวกหมาจิ้งจอกได้ดี หากพวกเจ้าเคยผ่านสถานการณ์เช่นข้าในครั้นนั้น เมื่อได้เผชิญหน้ากับมัน ในเวลานี้ คงมีสภาพไม่ผิดอะไรกับข้านักหรอก”

คนกับเงาของลา

เจ้าของลาดินจูงลาออกจากนครเอเธนส์ ชายหนุ่มคนหนึ่ง จึง เข้าไปหาพลางถามว่า "ข้าขอเช่าลาของท่านได้หรือไม่" เจ้าของลายอมให้ชายหนุ่มเช่าลาขี่จากเอเธนส์มุ่งสู่อีกเมือง หนึ่งอากาศกลางฤดูร้อนนั้นยิ่งร้อนจัดในยามเที่ยง ชายหนุ่มจึงลงจากหลังลามานั่งพักในร่มเงาของลา เเต่ทว่า เจ้าของลาไม่ยอมเพราะอ้างว่า เขาขอเช่าเเต่ลา มิได้เช่าเงา ของลาด้วย ชายหนุ่มผู้ชายก็ไม่ยอม สองคนเเย่งกันจะนั่งในร่มเงาของลา จนถึงกับทะเลาะวิวาทเเละต่อยตีกันเป็นการใหญ่ ลาจึงฉวยโอกาสนั้นวิ่งหนีไปเป็นอิสระในที่สุด

กวางป่ากับพวงองุ่น

กวางป่าวิ่งไปในเพิงองุ่นเพื่อซ่อนตัวจากการตามล่า ของนายพราน " ขอให้ข้าซ่อนตัวด้วยเถิดนะองุ่น " กวางป่ากล่าวอย่างนอบน้อม องุ่นก็อนุญาติ เมื่อพรานตามมาถึงบริเวณนั้นเเต่ไม่พบกวางป่า ก็จึง วิ่งไปอีกทางหนึ่ง กวางป่าเห็นว่าปลอดภัยเเล้วจึงกัดพวงองุ่นอย่าง เอร็ดอร่อย " เจ้ากินข้าทำไมเพื่อนเอ๋ย " ตัวองุ่นถามอย่างน้อยใจ กวางป่าจึงว่า " ถ้าข้าไม่กินเจ้า ก็มีคนอื่นมากินเจ้าอยู่ดีนั่นเเหละ " ขณะที่กัดกินพวงองุ่นเอง พรานอีกคนหนึ่งผ่นมาเห็นว่ามีบางสิ่งเคลื่อนไหว อยู่ใต้เพิงองุ่นจึงเล็งธนูยิงใส่กวางป่าทันที

Aesop tale An Invitation

A aesop fable english person who had overcharged his paunch with dead bird by way of attesting his gratitude for escaping the many calamities which Heaven had sent upon others, fell asleep at table and dreamed. He thought he lived in a country where turkeys were the ruling class, and every year they held a feast to manifest their sense of Heaven's goodness in sparing their lives to kill them later. One day, about a week before one of these feasts, he met the Supreme Gobbler, who said: "You will please get yourself into good condition for the Thanksgiving dinner." "Yes, your Excellency," replied the Pious Person, delighted, "I shall come hungry, I assure you. It is no small privilege to dine with your Excellency." The Supreme Gobbler eyed him for a moment in silence; then he said: "As one of the lower domestic animals, you cannot be expected to know much, but you might know english pratice. Since you do not, you will permit me to point out that being asked to dinner is one thing; being asked to dine is another and a different thing." With this significant remark the Supreme Gobbler left him, and thenceforward the Pious Person dreamed of himself as white meat and dark until rudely awakened by vocabulary.

more vocabulary

The Eagle and the Crow Aesop Fable

A crow watched an eagle swoop down with majestic air from a nearby cliff ,cliff descend upon a flock of sheep, and then carry off a lamb in his talons. The whole thing looked so graceful and easy that the crow was eager to imitate it. So, he swept down upon a large, fat ram with all the force he could muster andexpected to carry him off as a prize. His claws became entangled in the wool however, and as he tried to escape, he fluttered and made such a commotion that he drew the shepherd’s attention, enabling the man to seize him and clip his wings. That evening the shepherd brought the bird home to his family, and his children asked, “What kind of bird is this, Father?” “Well,” he said,”if you were to ask him, he would tell you that he’s an eagle. But if you will take my word for it, I know him to be nothing but a poor crow.”

more aesop fable

ห่านผู้โง่งมนิทานอีสป

ห่านอธิบายให้นกกระเรียนฟังว่า การที่ตนชอบลอยอยู่ในสระน้ำก็เพราะจะได้อาหารกินอย่างสะดวกและสามารถดำหลบนี้พวกเยี่ยว ได้ทุกเมื่อ นกกระเรียนจึงคุยว่าตนสามารถคุ้มกันห่านได้ เพราะตนมีเรี่ยวแรงกำลังเหนือกว่าเยี่ยว ห่านไม่ไตร่ตรองเสียก่อนที่จะเชื่อ และขึ้นจากสระน้ำไปหากินกับนกกระเรียนบนบก ขณะนั้นเยี่ยวบินผ่านมาเห็นเข้าจึงบินโฉบลงมาและคาบคอห่านไปกินฝ่ายนก กระเรียนก็รีบบินนี้เอาตัวรอด ทั้งๆ ที่ห่านร้องให้ช่วยอย่างน่าเวทนา

The Bee and The Dove AESOP FABLE

One summer day, a little bee felt thirsty. It flew to a stream to drink water. In a hurry, it fell into the stream. The current in the stream was too strong for the bee. It tried to hold on something or it will get drown. The bee found nothing to hold on and let itself flow with the current. At that moment, there was a dove flew to the stream to drink water. As she came down, the dove saw the bee wearily struggled in the stream. The king dove hurriedly flew to pick a leaf and dropped it into the river. The bee caught the leaf and climbed on it. “Thank you very much for saving my life, I will never forget,” the little bee told the dove. Some days later, while the little bee was looking for food, it saw a hunter aiming his arrow at something. Then it saw the kind dove sitting on a branch of tree. The bee immediately stung the hunter’s hand making the crossbow fall of his hand. The dove was out of danger because of the bee whom she had saved his life. From that day, both became closed friends and helped each other ever after.

more aesop fable

aesop fable The Goatherd And The Wild Goats

A goatherd, driving his animals from their pasture to sunset, found that some wild goats had mingled with them. He shut up together with his own goats for the night. In the morning it snowed very hard. He could not take the herd from the fold to their usual feeding-place. He gave his goats just enough food to keep them alive but fed the strangers handsomely, in the hope of enticing them to stay with his flock. When the thaw set in he led them all out to feed and the wild goats scampered away as fast as they could to the mountains. The goatherd accused them of being very ungrateful for leaving him, when during the blizzard he had taken more care of them than he had of his own goats. One of the wild goats turned out and called back: 'That is the very reason why we are leaving you. As you treated us better than the goats you have hand so long, it is clear that if others came after us, you would prefer them to ourselves.'

more aesop fable

The Future Perfect Tense

หลักการใช้เพื่อแสดงการกระทำหรือเหตุการณ์ซึ่งจะได้สิ้นสุดลง ณ เวลาใดเวลาหนึ่งในอนาคต โดยมีเวลา บอกไว้อย่างชัดเจนว่า เมื่อถึงเวลานั้นแล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจะสำเร็จเรียบร้อย แม้ว่าในขณะที่พูด เหตุการณ์นั้นจะเกิดขึ้นแล้วหรือยังไม่เกิดก็ตาม มักใช้กับคำว่า 'by'